Nong Teng Nakleng Phukhao Thong Telegram

บางกอก เมื่อ พ.ศ. ๒๔๖๖ ลิเกกำลังเสื่อมความนิยม มหรสพใหม่ที่เรียกกันว่า “ภาพยนตร์”หรือ “หนัง” กำลังเป็นที่จับตามอง แม้ในแง่กลุ่มคนดูจะไม่ได้แย่งกันอย่างเด่นชัด แต่ในแง่ศักดิ์ศรีของความเป็นมหรสพพื้นบ้านที่สืบสานต่อกันมาจนเป็นมรดกของชาติบัดนี้กลับถูกมหรสพต่างชาติรุกราน
เมื่อวิกลิเกต้นไทร ท้ายวัดสระเกษ วิกลิเกที่ยอมรับกันว่ามีคนดูอยู่ในอันดับต้น ๆ ของบางกอก เพราะติดใจในเรื่องราวที่ผูกขึ้นมาไม่ซ้ำใคร และลีลาของบุญเท่ง(เท่ง เทิดเถิง)กับลิ้นจี่(ฝ้าย- อิสรีย์ สงฆ์เจริญ) คู่พระนางสายเลือดแท้ๆของนายแดง (อุดม ชวนชื่น) เจ้าของวิก ทำให้วิกลิเกแห่งนี้ยังคงสร้างความสำราญอยู่ได้ จนมีจดหมายจากทางการขอความร่วมมืออำนวยความสะดวกให้กองถ่ายภาพฉายหนังเรื่อง “นางสาวสุวรรณ”กำลังจะมาใช้สถานที่ซึ่งมีต้นไทรและภูเขาทองมองเห็นเป็นเบื้องหลังโดยจำเป็นต้อง รื้อวิก
บุญเท่งและชาวคณะ(นุ้ย เชิญยิ้ม, กิ๊บ โคกคูน) ไม่ยอมถึงกับประกาศกร้าวให้ “สยามต้องเลือกว่าถ้ามีนางสาวสุวรรณต้องไม่มีลิเกต้นไทร” แน่นอน สยามเลือก “นางสาวสุวรรณ” การต่อต้านขัดขวางทุกรูปแบบจึงได้เริ่มขึ้น โดยมีน้อยโหน่ง(โหน่ง ชะชะช่า)นักเลงคุมถิ่นที่มาติดพันลิ้นจี่น้องสาวบุญเท่งเข้าร่วมด้วย
เรื่องราวคงจบลงโดยง่าย ถ้านางเอกที่แสดงเป็นนางสาวสุวรรณ ไม่ใช่คนเดียวคนนั้นที่บุญเท่งเฝ้าฝันถึง ….เธอชื่อ นวลจันทร์(นิกัลยา ดุลยา)
บุญเท่ง ต้องเลือกระหว่างชาวคณะลิเกกับนวลจันทร์ ส่วนน้อยโหน่งยังไงก็เลือกลิ้นจี่อยู่แล้ว แต่ถ้าการขัดขวางนี้ไม่สำเร็จความรักของเขาก็หมดอนาคตด้วย
เรื่องราวของความรัก บนศักดิ์ศรีแห่งความเป็นศิลปิน บุญเท่งและน้อยโหน่งจำต้องทำตัวเป็นนักเลง
เตรียมตัวนับถอยหลังประกาศสร้างความฮาแบบไม่เกรงใจ ปูพรมยืนยันฉาย “โหน่งเท่งนักเลงภูเขาทอง” พร้อมกันทุกโรงทั่วประเทศ 30 มีนาคม พ.ศ. 2549
เกร็ดและรายละเอียดงานสร้าง “โหน่งเท่งนักเลงภูเขาทอง”
เมื่อ “เวิร์คพอยท์เอ็นเทอร์เทนเมนท์ ”ยักษ์ใหญ่ในวงการทีวี แท็คทีมกับ “สหมงคลฟิล์มอินเตอร์เนชั่นแนล” ยักษ์ใหญ่ในวงการภาพยนตร์ เตรียมสร้างปรากฏการณ์ใหม่บนแผ่นฟิล์มด้วยการ จับเอา “โหน่งชะชะช่า” และ “เท่ง เถิดเทิง” มาประชันบทบาท สุดครื้นเครง เชือดเฉือนความสนุกสนานด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะเป็นครั้งแรกบนโลกภาพยนตร์ กับ“โหน่งเท่งนักเลงภูเขาทอง” สุดยอดภาพยนตร์ เฮฮาสนุกสนานขำขันคอมิดี้ต้อนรับศักราชใหม่ ๒๕๔๙ ในนาม “หัวฟิล์มท้ายฟิล์ม” บริษัทผลิตภาพยนตร์น้องใหม่ล่าสุดของเมืองไทย จากผลงานการกำกับภาพยนตร์เรื่องแรกของ “พาณิชย์ สดสี” ผู้อยู่เบื้องหลังการปลุกปั้นความสำเร็จและความโด่งดังให้ “หม่ำ จ๊กมก” “เท่ง เถิดเทิง” “โหน่ง ชะชะช่า” ไปจนถึงอารมณ์ยียวนกวนขากรรไกรของแต่ละปฏิบัติการของเหล่า “แก๊งค์๓ ช่า” (จากรายการชิงร้อยชิงล้าน) ก่อนจะไปสร้างความเกรียวกราวในรายการยอดนิยมต่างๆของเวิร์คพอยท์เอ็นเทอร์เทนเมนท์มานานกว่าทศวรรษ ผนึกกำลังสร้างสรรค์ภารกิจที่เป็นไปไม่ได้ให้เป็นไปได้ ภายใต้ปฏิบัติการปกป้องเกียรติยศ ศักดิ์ศรี และความรักชนิดตาต่อตา ฟันต่อฟันที่รับประกันว่าฮากระจายของ “เสือน้อยโหน่ง” ผู้มาพร้อมปืนลูกโม่คู่ใจ และ “บุญเท่ง” พระเอกยี่เกขวัญใจยายยก(เพราะแก่กว่าแม่) ๒ นักเลงชื่อก้องแห่ง “ภูเขาทอง” มาในบรรยากาศย้อนยุคกลับไปยัง “บางกอก” ในปีพุทธศักราช ๒๔๖๖ กว่า๘๐ ปีที่แล้ว งานนี้สร้างเซอร์ไพรส์อย่างที่ไม่เคยปรากฏขึ้นมาก่อนเมื่อโหน่ง และเท่งแปลงโฉมเป็นครั้งแรกให้กลายเป็น ๒ นักเลงแห่งภูเขาทองตั้งแต่ศรีษะจรดปลายเท้า โดย “เท่ง เถิดเทิง” ลงทุนให้ช่างผมใช้บัตเตอร์เลี่ยนเบอร์๑ ตัดให้ผมสั้นกุดชนิดติดหนังศรีษะเลยทีเดียวให้สอดคล้องกับทรงผมของผู้คนในบางกอกยุคนั้น ผลที่ได้ก็คือ “ผมทรงมหาดไทย”หรือ “ทรงกะลา” สำหรับพี่เท่งเป็นรางวัลติดตัวไปตลอดการถ่ายทำ แต่ยังต้องกลับมาไถอีกเป็นระยะๆ เหลือเส้นผมเพียง ๑ กระจุกกลางศรีษะให้พอหวีเป๋ได้ ส่วนพื้นที่รอบศรีษะทั้ง ๓ ด้านไม่ต้องพูดถึงรับประกันว่าเขียวอี๋ชนิดได้ใจ ขณะที่ตัว “โหน่งชะชะช่า” ก็ไม่ยอมแพ้ลงทุนบอกเลิกผมทรงไม่มีหัว(หัวโล้น) กลับมายอมเลี้ยงผมให้ยาวเป็นครั้งแรก พร้อมกับพยายามไว้หนวด แต่ที่รู้กันว่าโหน่งชะชะช่าเป็นคนไม่ค่อยมีผมหรือขนเพราะฉะนั้นการเป็น “นักเลงภูเขาทอง”ของโหน่งครั้งนี้สร้างความหนักใจให้เกิดกับโหน่งพอสมควรเส้นผมขึ้นได้เพียง ๒ ซม.ด้วยระยะเวลาเลี้ยงนานถึง ๒-๓ เดือน แต่ก็อุตสาห์ไปหาหนวดแบบต่าง ๆ มานำเสนอผกก. โดยตัวพี่โอ๋พาณิชย์ สดสีผกก.เองนึกไปถึงคาล์ก เกเบิ้ล และลือชัย นฤนาท ซึ่งมีเอกลักษณ์อยู่ที่หนวด แต่พอเห็นหนวดดีไซน์เองของโหน่งมาเสนอ กลับชื่นชอบในไอเดีย จนท้ายที่สุดกลายเป็นหนวดประจำตัวของ “เสือน้อยโหน่ง” ที่รับประกันว่าน่าจะถูกใจใครต่อใครอีกหลายคน ขณะที่เสื้อผ้าที่นักแสดงต้องสวมใส่ ก็จะเป็นการประยุกต์หรืออ้างอิงจากเสื้อผ้าของผู้คนในยุคนั้น
ในส่วนของรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ “โหน่งเท่งนักเลงภูเขาทอง” น่าจะเป็นที่ถูกใจแฟน ๆแก๊งค์สามช่าไม่ยาก ทุกองค์ประกอบล้วนอัดแน่นไปด้วยรสชาติแห่งความสุข สนุกสนานอย่างเต็มที่ โดยเฉพาะการได้ ๒ ตัวแสดงระดับแม่เหล็ก อย่างโหน่งเท่ง ที่ต่างฝ่ายต่างระดมปล่อยมุขกันไม่มียั้ง พร้อมเสริมทัพนักแสดงระดับฝีมือทั้งหน้าเก่าและหน้าใหม่มาร่วมสร้างสีสันให้กับภาพยนตร์ โดยเฉพาะกลุ่ม นุ้ย เชิญยิ้ม,พ่อดมชวนชื่นและกิ๊บโคกคูนที่ต่างเคยร่วมงานกันมาก่อนหน้าและรู้ทางกันเป็นอย่างดี ขณะที่องค์ประกอบสำคัญๆทางเทคนิคอย่างงานกำกับภาพซึ่งได้วินัย ปฐมบูรณ์ ผู้กำกับภาพมือดีจากวงการโฆษณา ,ละคร รวมทั้งงานภาพยนตร์อย่าง๒๔๙๙ อันธพาลครองเมือง มารับผิดชอบรวมไปถึงการออกแบบงานสร้างที่ได้ ศรีรุ้ง กิจเดช (ผงวิเศษ) โปรดักชั่นดีไซนเนอร์มือดีซึ่งผ่านการยอมรับในในฐานะผู้อยู่เบื้องหลังการออกแบบฉากรายการต่าง ๆของเวิร์คพอยท์มาตลอด มาร่วมเนรมิต “บางกอก”ในพุทธศักราช ๒๔๖๖ ให้คืนกลับมาโลดแล่นมีชีวิตอีกครั้งบนจอภาพยนตร์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการที่ได้นักเขียนบทอารมณ์ดีอย่าง“บัวไร”ผู้อยู่เบื้องหลังความสำเร็จในการดึงเอาเสน่ห์และความสามารถทางการแสดงของเหล่านักร้องลูกทุ่งทั่วฟ้าเมืองไทยมาถ่ายทอดลงภาพยนตร์เป็นครั้งแรก จนคนไทยทั้งประเทศฮาขากรรไกรค้างมาแล้วจาก “มนต์เพลงลูกทุ่งเอฟเอ็ม” อีกหนึ่งความสำเร็จของภาพยนตร์ไทยที่สามารถกวาดรายได้อย่างสูงสุดกว่า ๘๐ ล้านบาทมาแล้ว แต่ที่มองข้ามไปไม่ได้เลยคือการได้ผู้กำกับที่ผ่านการร่วมงานกันมาก่อนหน้า “ชนิดมองตาก็รู้ใจ”หรือ “อ้าปากก็เห็นลิ้นไก่” กับโหน่งเท่งมาแล้วกับละครแก๊งค์สามช่ากว่า๔๐๐-๕๐๐ ตอนอย่าง โอ๋ พาณิชย์ สดสี ซึ่งเข้าใจธรรมชาติของนักแสดงทั้งสองเป็นอย่างดีและรู้วิธีที่จะรับมือหรือดึงศักยภาพที่มีอยู่ในตัวโหน่งเท่งมาถ่ายทอดลงบนจอภาพยนตร์ได้อย่างเต็มที่ เพราะอารมณ์ขันและเสียงหัวเราะที่ปรากฏขึ้นในภาพยนตร์เรื่อง “โหน่งเท่งนักเลงภูเขาทอง”ผ่านรูปแบบและวิธีการทำงานที่สอดรับกันเป็นอย่างดีระหว่างนักแสดงและผู้กำกับซึ่งมีทั้งตามบท หรือแสดงสดพร้อมเซอร์ไพรส์ที่กิดขึ้นได้ทุกวินาที อาทิ โหน่งเท่งเตี๊ยมมุขกันเองเพื่อหักหลังทีมงานและผู้กำกับ หรือผกก.เตี๊ยมกับนักแสดง ตลอดจนการวางรูปแบบของสารพัดมุขฮาใหม่ ๆ ให้เกิดขึ้นตามสถานการณ์ต่าง ๆ จากสูตรการทำงานเฉพาะของทั้ง๓ คนนี้ที่ไม่เหมือนใคร